GAIL i Puchata Kotka :)

Były sobie zakupy..... Pewnego dnia postanowiłam odwiedzić hurtownię pasmanteryjną, która znajduje się niedaleko mnie. Niestety rozczarowałam się trochę, bo Pan sprzedawca miał w swoim asortymencie tylko sam akryl :( Ale skoro już tam się znalazłam nie mogłam wyjść z pustymi rękoma. Wzięłam więc włóczkę o nazwie "Puchata kotka" dwa moteczki w kolorze żółtym, bo jakoś w ostatnim czasie brakowało mi właśnie słońca. No i z puchatą kotką powstała chusta GAIL. Z racji, że często zdarza mi się pruć a opis tej chusty mnie przerażał; pomyślałam, że a co tam: Pouczę się na akrylu. No i zaczęła się przygoda w maju. Zaczęłam dziergać, no i dziergałam i dziergałam i nie prułam. A dodam, że dziergałam tylko w pracy, jak rozmawiałam na słuchawce z klientami. No i w czerwcu wielki krach.... Nie chce mi się, nie mam siły. Nawet koledzy z sali zauważyli, że coś ze mną nie tak. Jeśli ja już nie dziergam to chyba jakaś choroba mnie dopadła, albo coś gorszego. No i chusta czekała do listopada. Siły życiowe wróciły i skończyłam swój projekt. Chusta wyszła duża. No i dobrze. Bo taka właśnie miała być. Najdłuższy bok ma około 220 cm. Zdjęcia nie odzwierciedlają kolorów, ale wyżej macie link, więc sobie wyobraźcie sami.

 Po skończonej pracy naszły mnie takie wnioski:

1. Nie taki diabeł straszny jak go malują. Wzór był prosty ale strach w mej głowie że nie podołam zbyt duży. Na przyszłość nie martwić się tylko wziąć druty i dziergać.

2. Taka piękna i czasochłonna chusta uważam, że zasługuje na o wiele lepszą włóczkę. No chyba że ktoś jest uczulony na wełnę.

Tak się prezentuje po rozłożeniu. No niestety ząbki nie są takie jak inni je prezentują. Aczkolwiek są i zobaczymy czy przetrwają.

 I kolejna rzecz to blokowanie. Gail zrobiłam z akrylu. Po ostatniej mojej porażce z  pięknym moherem postanowiłam poczytać zanim coś zrobię. Więc jak przeczytałam że nic innego jak tylko prasować to chwyciłam za żelazko i czas pokaże. A wy co uważacie na temat takiego traktowania akrylu???

Pozdrawiam i do zobaczenie niebawem, bo kończę drobne robótki no i moc jest ze mną:)

Justyna P.